Spadające liście, tworzące wielobarwne dywany, zapach grzybów i krzyk odlatujących ptaków...

Kasztanowe ludziki w żołędziowych czapkach, z nóżkami z zapałek i plastelinowymi nóżkami...

I jesienne wiersze, deszczowe albo słoneczne i kolorowe...

Wiele rzeczy kojarzy nam się z jesienią, szczególnie z tą złotą, polską...

 

Ech! Chciałoby się wrócić do czasów dzieciństwa. Wtedy wszystko wydawało się takie magiczne...

Wiersze pamiętam szczególnie, bo moja nauczycielka zaciekawiała nas nimi w wyjątkowy sposób.

Uczyliśmy się wierszy na pamięć i zawsze sprawiało nam to wiele radości.

 

Te wiersze z dzieciństwa zostały w mojej głowie do dziś i chcę się z Wami nimi podzielić.

 

Częstujcie się do woli i dzielcie ze swoimi uczniami, rozbudzając w nich pasję poznawania świata.